Alweer!

Ja, het is erg vervelend maar Casper ligt inmiddels weer met hoge koorts op bed. En hij heeft weer wondroos! Deze keer weer erger dan drie weken terug. Heel zijn linkeronderbeen is vuurrood en gloeit net als hij zelf trouwens. Wat is dat een vervelende ziekte. Die elke keer terug komt. Hij was net deze week weer lekker aan het werk gegaan. En zat donderdag thuis te werken. Zegt hij ineens: ik voel me weer niet zo lekker. Wij gelijk naar zijn been kijken, en ja hoor, het begon al bij zijn voet rood te worden. Dus meteen de huisarts gebeld voor nieuwe kuur penicilline. En binnen een uur lag hij op bed met hoge koorts terwijl hij gewoon goed opstond zonder klachten. Zo snel kan het dus gaan. Hopelijk knapt hij snel weer op en kan er iets blijvends aan gebeuren want dit is wel erg vervelend voor hem.

Het is gebeurd.

Ja, hoor het is gebeurd. Inmiddels ben ik behandeld en hebben ze mijn ader dichtgebrand. Het wordt endoveneuze lasertherapie genoemd. En wil je er meer over weten dan kun je dat natuurlijk gewoon googlen. Ik was er wel wat zenuwachtig voor aangezien ik het niet zo op naalden heb, wel vreemd voor iemand die zichzelf elke veertien dagen een injectie met vit B 12 geeft. Maar het is toch echt zo. De eerste prik was gemeen. Dat was het aanprikken van de ader. En aangezien ik daar een wond heb gehad die nu nog steeds pijnlijk is, was dat niet echt prettig te noemen. Maar een prik duurt altijd maar even dus gewoon goed op je tanden bijten dan maar. De andere prikjes waren gewoon prikjes die wat scherp waren maar niet echt pijnlijk te noemen. Dus het viel al met al mee. Ik kreeg na de behandeling een strakke kous aan tot aan mijn liezen. Die moet speciaal gemaakt worden en was net op tijd binnen bij mij via de post. Ik heb dus gevraagd hoe lang ik die zou moeten dragen en dat was zolang als ik het prettig zou vinden. En ik mocht de volgende dag gewoon douchen, dus hoe moest ik die kous dan weer aan doen? Daarop zeiden ze dat het dan niet meer hoefde. Toch eigenlijk wel geldverspilling dan zo een kous. Ik heb hem maar zo een twaalf uur gedragen en dan is hij al weer overbodig! Je zou denken dat het anders zou moeten kunnen. Ik heb er hoegenaamd geen napijn van gehad. Een wat stijf been en het was prettig om hem te laten liggen. Maar echt pijn niet. Al met al viel het dus mee. Nu maar hopen dat mijn onderbeen ook niet meer zo dik wordt dus dat het daar ook voor geholpen heeft. Casper is inmiddels weer geheel aan het werk. En heeft weer elke vrijdag een vrije dag. Hij werkt nu drie dagen in Rotterdam en één dag thuis. Hij is gestopt met een medicijn wat hij kreeg voor de prostaat klachten en welke hij dus al jaren achter elkaar heeft geslikt. Ik heb al diverse malen aangegeven dat die misschien wel de klachten veroorzaken. Maar volgens de bijsluiter en de artsen kan dat dus niet..... Nu mooi wel he. Ik ben gaan zoeken op internet (ik weet het dokter dat jullie dat niet willen) en daar vond ik dus diverse verhalen van mensen met dezelfde klachten als Casper waar de artsen in het ziekenhuis zelf van zeiden dat het een ernstige bijwerking is van het medicijn wat die persoon slikte. En dat is het zelfde medicijn wat Casper dus al jaren slikt! Ook zou je dat medicijn niet langer dan 3 tot 6 maanden mogen slikken en hij doet het al jaren achter elkaar! Gelukkig wil Casper nu wel luisteren en is hij er mee gestopt. Ik heb een natuurlijk middel gevonden wat dezelfde werking zou hebben en waar die bijwerkingen niet bij zijn en we hopen dat hij nu beter gaat opknappen. Het is nog even afwachten want als je zoveel jaren zo een middel slikt kan het niet zomaar uit je lichaam zijn. Blijft dus afwachten.